Op weg naar O Viduedo
Door: Ine
Blijf op de hoogte en volg Santiago
06 Juni 2014 | Spanje, O viso
Vanmorgen was het voor de meeste al weer vroeg dag. Wij hebben tijd genoeg, wij zijn niet van die vroege vogels zoals jullie inmiddels al vaak hebben kunnen lezen.
Om 8 uur moeten we de albergue verlaten. We zijn nog druk aan het rommelen als de herbergier de kamer op komt. Het is nog ruim voor 8 uur.
We gaan in de keuken nog van ons zelf klaargemaakt ontbijtje genieten, komt de herbergier al weer aan. Hij wil duidelijk dat we vertrekken. Wat een verschil, bij de ene albergue word je geknuffeld en een buen camino toegewenst, bij de andere albergue staan ze je buiten te kijken.
Uiteindelijk om 8.15 uur beginnen we aan onze tocht. Er wacht ons nog een flinke beklimming van ruim 5 km. We komen in O Cebreiro aan, er staat een stormachtige wind.
Wat zijn we blij dat we gistermiddag al ruim 3 km geklommen hebben.
Het is ploeteren en zweten maar de omgeving is prachtig. We verlaten de streek Léon en komen in Galicië. Na deze beklimming is ons een afdaling beloofd. Dat valt tegen. Er komen nog enkele beklimming.
Via Linares en Hospital komen we in Alto do Poio aan. Het hoogste punt van vandaag, 1250 meter. Het stormt!
We vertrekken naar O Viduedo. Onderweg stoppen we nog even voor een broodje en wat drinken. De storm wakkert aan, het valt met bakken uit de hemel. We lopen toch verder, we willen ons einddoel ook vandaag weer bereiken.
Nog even bikkelen. Om 5 uur zijn we binnen. Hèhè! Geen herberg maar een luxe overnachting, twee kamers, met douche en toilet.
Met z'n allen kunnen we nog net de overnachting betalen en nog wat eten. Morgen moeten we eerst 7 km lopen, daar gaan we pinnen en daarna ontbijten.
Morgen is het 7 juni, dan is het alweer een jaar geleden dat onze lieve collega Hans is overleden. Zoals we vooraf bedacht hebben, gaan we Hans morgen herdenken.
Op het moment dat ik dit aan het typen ben, liggen we lekker met z'n drieën in een twee persoons bed. We hadden het koud.
Zometeen lekker slapen en we zijn van plan om morgenvroeg lekker op tijd op te staan. We hebben een lange tocht voor de boeg, ongeveer 25 km.
Volgens de Spaanse Piet Paulusma is het morgen niet zo'n mooi weer.
Oat moarn!
Om 8 uur moeten we de albergue verlaten. We zijn nog druk aan het rommelen als de herbergier de kamer op komt. Het is nog ruim voor 8 uur.
We gaan in de keuken nog van ons zelf klaargemaakt ontbijtje genieten, komt de herbergier al weer aan. Hij wil duidelijk dat we vertrekken. Wat een verschil, bij de ene albergue word je geknuffeld en een buen camino toegewenst, bij de andere albergue staan ze je buiten te kijken.
Uiteindelijk om 8.15 uur beginnen we aan onze tocht. Er wacht ons nog een flinke beklimming van ruim 5 km. We komen in O Cebreiro aan, er staat een stormachtige wind.
Wat zijn we blij dat we gistermiddag al ruim 3 km geklommen hebben.
Het is ploeteren en zweten maar de omgeving is prachtig. We verlaten de streek Léon en komen in Galicië. Na deze beklimming is ons een afdaling beloofd. Dat valt tegen. Er komen nog enkele beklimming.
Via Linares en Hospital komen we in Alto do Poio aan. Het hoogste punt van vandaag, 1250 meter. Het stormt!
We vertrekken naar O Viduedo. Onderweg stoppen we nog even voor een broodje en wat drinken. De storm wakkert aan, het valt met bakken uit de hemel. We lopen toch verder, we willen ons einddoel ook vandaag weer bereiken.
Nog even bikkelen. Om 5 uur zijn we binnen. Hèhè! Geen herberg maar een luxe overnachting, twee kamers, met douche en toilet.
Met z'n allen kunnen we nog net de overnachting betalen en nog wat eten. Morgen moeten we eerst 7 km lopen, daar gaan we pinnen en daarna ontbijten.
Morgen is het 7 juni, dan is het alweer een jaar geleden dat onze lieve collega Hans is overleden. Zoals we vooraf bedacht hebben, gaan we Hans morgen herdenken.
Op het moment dat ik dit aan het typen ben, liggen we lekker met z'n drieën in een twee persoons bed. We hadden het koud.
Zometeen lekker slapen en we zijn van plan om morgenvroeg lekker op tijd op te staan. We hebben een lange tocht voor de boeg, ongeveer 25 km.
Volgens de Spaanse Piet Paulusma is het morgen niet zo'n mooi weer.
Oat moarn!
-
07 Juni 2014 - 21:56
Karien:
Hoi Lien en vriendinnen.
Als jullie die herbergier eerst eens geholpen hadden met het opschudden van alle bedden had hij jullie zeker niet buiten gekeken en had hij misschien nog wel een lekkere boterham gesmeerd.
Met een heerlijk kopje koffie en daarna fris en fruitig op pad.
Maar nee , ik zie jullie daar al aan die keukentafel zitten smoezen , zovan: Hij kan me wat, zoekt het maar uit maar wij blijven hier rustig zitten.
Ja , daarmee maken jullie geen vriendjes en kunnen jullie zonder een knuffeltje vertrekken.
Jammer van het slechte weer , dat maakt de tocht zeker zwaarder en hopelijk zijn de volgende dag jullie schoenen weer droog.
Wat dat water loopt via die poncho zo de schoenen in.
-
07 Juni 2014 - 22:00
Wil Habraken:
Wij volgen jullie al een paar dagen op de site
Wij wensen jullie veel wandel plezier
En stook maar een kaarsje aan voor ons allemaal
Gr. Wil&Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
